Birden bire hatırladım. Onca yıl sonra. Yıllar önce gördüğüm o rüyayı. Nasıl oldu bu? Hem bir  ferahlık duygusu hem bir sıkıntı. Ruhum haberim olmadan nerelere gidiyor, kimlerle neler konuşuyor ve  kimlere ne sözler veriyor?  nerelere bağlı? Daha çocukken gördüğüm o rüyaya bağlıymış işte. Sıkı sıkı bağlıymış... Bugün bunu hissetmek, bilmek. Korkuyorum. Neden korktuğumu bilmemek daha da korkutucu. Bilirsin. Yaşamışsındır. Herkes bilir. İnsan değil misin? Bilirsin. Gölgelerin gücü adına ben güçsüzüm artık. Nooldu? Gözlerin gölgelendi? Hep hızlı ve karmaşığım değil mi? Sen değil misin sanki?

Biliyorum. Sen de korkuyorsun. Bil. Aynı gemideyiz ve ben de korkuyorum.

Hastane Penceresinden

Yaklaşmakta olan buluta baktı. Hızla yaklaşmakta olan buluta baktı. Pencerenin dışında sesiyle gücünü hissettiren rüzgar, bulutun olduğu yükseklikte daha acımasız esiyor olmalıydı.

Rüzgar ittiği bulutun şeklini değiştiriyordu.  Yan yatmış bir şişe iken, ucunda kanca olan takma bir korsan koluna doğru ve ondan da bir köpeğe doğru...

Hayatının son günleri olduğunu hissediyordu. Kendini buluta benzetti. Rüzgarı zamana. Arkadan ittiren rüzgar onu da şekilden şekile sokmuştu.

Odanın içindeki ışık azaldı. gökyüzüne baktı. Yağmuru düşündü. Geliyordu.  Kendi yağmurunu. Ben de bir bulutum diye düşündü. Yağmurdan önceki son şekil, yataktan gökyüzüne bakan yaşlı bir adamdı işte..

O gece yağmur  hiç durmadı. Yağdı.

İf İstanbul günlüğü- 24 Şubat Perşembe

Leslie Fiest! Bu yaz tanıştım kendisiyle. Hemen arkadaş olduk. Önce  adının nasıl söylendiği  konusunda kararsız kaldım. Kimileri 'fist', kimileri de 'fayst' diyordu. Sonra bu konuya kendisi açıklık getirdi. Grooveshark'ta şarkılarını üst üste dinlediğim bir pazar sabahı konserlerinden birinde adıyla ilgili yaptığı şakalardan öğrendim ki doğru telaffuz 'fayst'mış...
İlk zamanlar en çok Gatekeeper'ı, sonra hepsini teker teker çoook dinledim.


İf istanbul gururla sundu dün akşam. Ben de zevkle izledim ve dinledim. Reminder albümünün yapılışı, meydana gelişi üzerine bir belgesel. Önce filmin adı yüzünden (Look at the light did now- Baksana ışık ne yaptı) gösterilerindeki ışıklar hakkında olduğunu düşündüm.
Evet gösterilerde Fiest'ın hayal ettiği ışık oyunları ve bu işte çalışan artistin görüşleri var ve bundan bol bol bahsediliyor ama anladım ki filmin adında bahsedilen ışık, o ışık değil. Filmde bahsedilen ışık birlikte yaratmanın ışığı.

İf İstanbul günlüğü- 23 Şubat Çarşamba

Güzel bir akşamdı. Önce saat 19:30'da W. S Burroughs: A Man Within ve 21:30'da Les Amours İmaginaires - Hayali Aşklar.

Burroughs  belgeseli 25 yaşındaki Lony Leyser tarafından çekilmiş.Gösterimden önce, film bitince sorular için yönetmenin orda olduğunu anons ettiler. Maalesef diğer filme yetişmek ve arada kazınan mideleri doldurmak için çıkmak zorunda kaldık. Sonra akşam youtube'tan birkaç ropörtajını izledim. Tam bir hiperaktif ve belli ki güzel şeyler yapmaya devam edecek Lony Leyser'ın de eşcinsel olması bence tesadüf değil.

İf İstanbul günlüğü- 22 Şubat Salı

İf günleri devam ediyor.. Fitaş salon 4'de izlediğim filmlere tatlı bir boyun ağrısı eşlik etmekte.O koca salonda G ve H sıralarında bilet aldığım için.

Pazar günü Yunan yapımı Kara Çayır maalesef iyi bir deneyim olmadı. 16. yy.da Osmanlı İmparatorluğu toprakları içinde Yunanistan'da geçiyor. Manastorda yaşayan bir rahibenin hikayesi. Hikayenin işleniş biçimi son derece atıl ve sıkıcıydı.
Dün akşam 21:30 seansında boynum ağrıyarak  (G-17) ve zevkle izlediğim Tom Tykwer filmi 'Üç'; konusu ve bence sanatı eşsiz kılan unsur olan, konunun işleniş biçimiyle harikaydı.

İf İstanbul günlüğü- 17 Şubat Perşembe

İlk defa layıkıyla bir film festivali takibi yapabiliyorum. Umarım aynı performansı İstanbul film festivalinde de gösterebilirim. Bir çoğuna yalnız gidecek olduğum 15 tane film var. Az önce birini izledim kaldı 14.

Bakalım hepsini izleyebilecek miyim? Yoksa heyecanla üst üste 3 filmin biletini alırken düşünmediğim şeyler geliyor aklıma şimdi. Yorgunluk, derslerin olduğu gelecek çarşambayı filmlerle doldurmak gibi, iyi organize olamadığım durumlar söz konusu. Neyse ben bugün ilk filmle İf'e giriş yaptım. Bakalım ne gibi maceralardan geçicez.

OPUS

Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde, zamanın birinde, balta girmemiş derin ormanların   en dip, en uzak  köşesinde kocaman bir dağ varmış. Bu dağ o kadar uzaktaymış ki şimdiye kadar yanına, yakınına gelen hiç olmamış. Bu başı her daim karlı dağın içinde , neredeyse kainatın başlangıcından  beri orda olan ama kimsenin orda olduğunu bilmediği bir dev yaşarmış. Opus!